Stadsdichterschap
In 2017 zag het stadsdichterschap van Hoogstraten het leven. Om de twee jaar wordt een poëtische ziel geselecteerd door een jury. Deze woordkunstenaar vertegenwoordigt de stad en brengt zijn dichterlijke visie op het leven in onze gemeente. Op die manier draagt de stadsdichter bij aan meer kunst en cultuur in het dagelijkse leven en brengt hij/zij onze inwoners op een laagdrempelige manier in contact met poëzie.
Na twee jongemannen als Stadsdichter Hoogstraten zou de tijd rijp kunnen zijn voor een andere invalshoek. Die in de hoedanigheid van vrouw en 50+ misschien?
Ik omschrijf mijn werk als poëtisch proza. Ik streef naar toegankelijke gedichten die iets kunnen losmaken bij de lezer. Ik kick op de flow van het schrijven. Ik laat me inspireren door eenvoud, door de natuur en de mensen uit mijn directe leefwereld. Mijn gedichten ontstaan met een zin in het hoofd bij het opstaan. Daarmee ga ik aan de slag met pen en papier, en pas daarna gebruik ik de tekstverwerker, om het schrappen en herschrijven sneller te laten verlopen. Normaalgezien laat ik het gedicht na deze fase een aantal weken rusten. Daarna bekijk ik alles weer met een frisse blik, en dan ga ik weer herschrijven.
Het zijn bangelijke tijden. Tijden waar een consulaat geen plek meer is om jezelf veilig te voelen, waar een eerlijk spelletje voetbal niet meer eerlijk is, zomerse droogte wordt tot landbouwramp verklaard, polarisering duikt op en mensen duiken verder van elkaar weg. We werpen muren op, blijven binnenshuis, praten niet meer met elkaar.
Het is daar waar haat blinde vlekken brandt op de wereld, er dichters zijn die met woorden als stromend water verlichting brengen. Niet de verlichting die een heilige man in pacht heeft maar één om alles meer dragelijk te maken. Een gedicht als schoudermassage na een dag zakken beton aan te sleuren, een vers als acupunctuurnaald die het pijnlijke even blootlegt en het terstond doorprikt, een zinsnede zo verrukkelijk dat je hem wil opdienen als carpaccio.
Woorden, we gebruiken ze om met elkaar te spreken, te weten komen wat er speelt, aan de hand en gaande is. Ga met mij, ik neem je aan de hand en laat je het spelen herontdekken. Dit is wat ik wil bereiken als stadsdichter. Met de hele bevolking de grootste O vormen, in een cirkel en verwonderd staren naar de hemel met de mond open. Iedereen terug laten verwonderen is mijn droom, wat je als je pasgeboren zelf automatisch doet. Of het even laten stilstaan met alleen zichzelf om hen heen, de wereld vluchtig vergeten al is het maar voor een fractie van een leven.
Daan Janssens uit Wortel mocht als eerste de titel stadsdichter van Hoogstraten dragen.
Over Daan
Daan is altijd wel te vinden voor het geschreven woord. De wedstrijd ‘Naft voor Woord’ deed hem het poëziecircuit ontdekken in Antwerpen. Het wakkerde zijn passie alleen maar aan. Ondertussen is hij enthousiaste ambassadeur van NAFT. Hij deelde het podium met kleppers als Lize Spit, Gert van Lerberghe en Tom Driesen.
Gedichten aan de buitenwereld tonen alleen volstaat niet, hij wil Hoogstraten op de kaart zetten als een poëtisch mondige stad. Zo vertelde Daan destijds: ‘Ik hoop dan ook in functie van stadsdichter verschillende projecten te kunnen opstarten waarin zowel jongeren als volwassenen hun eigen stem kunnen leren kennen en hierdoor op een meer persoonlijke en actieve manier cultuur kunnen beleven.’ Onze president van het woord heeft alvast heel wat ideeën op tafel liggen om in zijn ambtstermijn te realiseren: open mic-avonden, workshops (al dan niet in samenwerking met de scholen) en een poëziefestival. De dienst Cultuur gaat hierover de discussie met hem aan
Om de twee jaar gaan we op zoek naar een nieuwe stadsdichter.
Heb jij poëtische kriebels? Wil jij net als Daan en Michiel Hoogstraten poëtisch mondiger maken en je geschreven en gesproken woord gebruiken om onze gemeenschap dichter bij elkaar te brengen, te verrassen en te vertragen? Heb je zin om kleine en grote poëtische ingrepen te doen in het straatbeeld, in publicaties en ons cultuuraanbod?
Dan ben jij misschien wel de nieuwe stadsdichter die wij zoeken! Bekijk het reglement voor de aanmeldingsvoorwaarden. We communiceren op deze pagina wanneer we de nieuwe inschrijvingen openstellen.
Gedichten en activiteiten van de stadsdichter
Stadsgedicht
Gedicht van Monique Bol naar aanleiding van haar kandidatuur voor stadsdichter Hoogstraten.
Stadsgedicht
Een gedicht van Monique Bol naar aanleiding van haar kandidatuur voor stadsdichter Hoogstraten.
Stadsgedicht
Sinds Gedichtendag 2022 mag Monique Bol zich de nieuwe stadsdichter van Hoogstraten noemen! We zijn heel blij met deze nieuwe stadsdichter en wensen haar veel succes toe! Ontdek hieronder alvast een van haar gedichten waarmee ze de jury wist te overtuigen.
Stadsdichter Monique Bol laat nieuwe wind waaien
Bericht van 31 januari 2022De 55-jarige Monique Bol is de derde stadsdichter van Hoogstraten. Na de doorkomst van twee jonge mannen, Daan Janssens en Michiel Van Opstal, wordt de poëtische pen nu doorgegeven aan een vrouw. Monique zal een nieuwe wind laten waaien in het stadsdichterschap, waarbij ze rekening houdt met de gewijzigde opdracht voor de stadsdichter.
Stadsgedicht
De stadsdichter engageerde zich om naar aanleiding van de Dag van Verzet tegen Armoede een kleine interventie te voorzien. Hij pende het prachtige onderstaande gedicht neer om het onderwerp onder de aandacht te brengen.
Stadsgedicht
Omwille van de coronamaatregelen vond er in 2020 geen klassieke editie plaats van Hoogstraten in Groenten en Bloemen. In plaats daarvan werd ingezet op een bijzonder werk dat op video gecapteerd werd met originele muziek van Florejan Verschueren én tekst van Michiel Van Opstal. Het resulteerde niet in één, maar twee gedichten.
Stadsgedicht
Als je op wandel- of fietstocht bent doorheen Hoogstraten zal je her en der op bijzondere wegwijzers kunnen stoten. Stadsdichter Michiel voorzag een aantal poëtische wegwijzers op zijn favoriete plekjes van Hoogstraten die je even doen stilstaan bij de omgeving. Je vindt de wegwijzers op zes plekken verspreid over de verschillende deelgemeenten!
Stadsgedicht
Terwijl de coronagekte zich door het land verspreidde, kon Michiel niet bij de pakken blijven zitten. Hij kroop in zijn pen en schreef een gedicht om onze inwoners een hart onder de riem te steken tijdens de lockdownperiode.
Stadsgedicht
Stadsdichter Michiel werd ingeschakeld om een poëtisch sfeerbeeld op te stellen van de centrale as van Hoogstraten: de Vrijheid. Hiermee droeg hij een steentje bij aan het project 'Straat in het Vizier' dat zoekt naar manieren om winkelstraten op te waarderen.
Stadsgedicht
Op zondag 15 september werd de Sint-Katharinakerk feestelijk gevierd. Na anderhalf jaar in de stellingen toonde Lange Katrien zich weer in volle glorie. Stadsdichter Michiel richtte er dan ook een gedicht aan zoals ook Daan dat eerder al deed. Het geschreven gedicht kon ook op de nodige belangstelling rekenen, de bijzondere schrijfmachine SKRYF die het gedicht in zand neerschreef kreeg, terecht, heel wat bekijks.
Stadsgedicht
Kersvers getrouwde koppels mogen een kleine poëtische interventie verwachten op hun huwelijksceremonie. Stadsdichter Michiel schreef een liefdevolle boodschap die de burgemeester of schepen jullie graag meegeven bij de start van een nieuw huwelijk.
Stadsgedicht
Wisten jullie al dat Michiel een fiere Hoogstratenaar is? En dat hij helemaal wild is van ons sappig dialect? Voor dit gedicht lanceerde Michiel een virtuele oproep naar typische Hoogstraatse dialectwoorden. Hij verwerkte een selectie ervan in zijn smakelijke gedicht: HOOG-TROTS!
Stadsgedicht
Kersvers stadsdichter Michiel ging op zoek naar het Middelpunt van Hoogstraten voor zijn eerste stadsgedicht!
Stadsgedicht
De stad stuurt bij bepaalde gelegenheden een kaart uit naar haar inwoners. Bijvoorbeeld bij een overlijden, geboorte of huwelijk. Daan Janssens nam de teksten van die kaarten onder handen.
een traagheid
het lijkt soms trager te gaan
het is soms moeilijk om te vergeten
dat dagen niet omkijken wanneer ze ons voorbijgaan
het lijkt steeds trager te gaan
wanneer we elkaar nog eens zullen terugzien
nu jouw dagen niet langer achteloos voorbijgaan
bloei
Stadsgedicht
Naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen schreef Daan een manifest voor de poëzie.
punt één
dit is in de eerste plaats een oproep
een oproep aan de leden van onze gemeenteraad aan al wie zich kandidaat stelt
is het niet eens tijd voor een poëtische partij
voorbij de letterwoorden
naar een nieuw stelsel waarin de kracht van woorden nieuw vuur vat
decreten in vrij vers
volksraadplegingen volgens het voorbeeld van maarten inghels
Stadsgedicht
Daan ging op poëtische wijze op zoek naar een opvolger om van hem de spreekwoordelijke vlam van het stadsdichterschap over te nemen.
Stadsgedicht
Daan Janssens - 2018
Stadsgedicht
Daan ging snuisteren in het rijke beeldarchief van de stad en selecteerde een aantal tot de verbeelding sprekende beelden die hem inspireerden tot een tekst...
De nieuwe negen
hoe tijd tastbaar wordt in een mensenleven
of ik deel zou kunnen uitmaken van alle negen – een meer-dan-negen-koppige groep
deftige mannen
bedreven in een kegelmaatschappij
als een nieuw negentiende-eeuws utopia
Stadsgedicht
er zijn niet genoeg dagen
om te zeggen dat er jammer genoeg zowaar helaas tot onze grote spijt geen tijd
om alles te doen
om te kunnen zeggen dat er nog van alles moet gebeuren
dat we geen spijt moeten hebben
dat we elkaar graag zien
dat alles z’n gangetje gaat
maar we doen er alles aan
zoeken de kleinste momenten tussen de slagen van de klok
we zijn meesters geworden in de chronometeracrobatiek
met time management als dertiende hobby
in de hoop dat op een dag de wijzers van onze horloges
Stadsgedicht
De ingepakte Sint-Katharinatoren bood een ideaal canvas voor Daan om een gedicht voor Lange Katrien te schrijven. Voor de gelegenheid doopte hij haar om in Katrijn.
Stadsgedicht
Daan bracht hulde aan ieder afzonderlijk deeldorp met zijn 'Groeten van uw stadsdichter'. Een poëtische ronde doorheen onze mooie gemeente. Op een aantal pittorekse plaatsen werd zijn boodschap geplaatst...
liefste Wortelse Hoogstratenaar
voel hoe het dorp rondom je wemelt
hoe wind langs huizen suist en hun gevels streelt
de zachte indrukken van het gras langs de kronkelingen van het water
voel hoe de gloed van een avondzon zich nestelt op je kaken
schuchter dwarrelt
tussen het bladerdak dat verhalen fluistert uit haar landlopersjaren
Stadsgedicht
Naar aanleiding van de eerste schooldag schreef Daan een gedicht dat we verspreidden aan de schoolpoorten op 1 september. Op die manier wou hij de schoolgaande kinderen en opstartende leerkrachten een hart onder de riem steken.
zie me hier nu hangen – zou iemand het gezien hebben
zouden ze het merken
ik had dit nooit mogen doen – wat nu
iedereen heeft het gezien
mijn woorden – zouden het wel de juiste woorden zijn
had ik mezelf niet beter anders
of misschien toch niet
Stadsgedicht
Niet alle gedichten van de stadsdichter worden steeds op zeer grote, zichtbare wijze verspreid. Zo schreef Daan in 2017 als deel van zijn opdracht een aantal poëtische 'out-of-office'-berichten die de medewerkers van de stad in hun automatische mailantwoorden kunnen plakken. Een kleine ingreep die op subtiele wijze een beetje poëzie in je dag brengt...
Out of office – zomer
hier is de bureaustoel omgeruild
voor een strandhanddoek
zonovergoten dagen
vragen nu eenmaal om drastische maatregelen
en
Stadsgedicht
Campus Stede Akkers, u weet wel – die witte blokken aan het oude moederhuis, lieten hun vijfjarig bestaan niet onopgemerkt voorbij gaan. Het feestcomité zocht naar bijzondere manieren om de feestelijke gebeurtenis kracht bij te zetten.
Veel overtuiging was er niet nodig om Daan te engageren voor dit fijne project. Na een korte verkenning van de opdracht ging Daan op onderzoek op de campus Stede Akkers. Wat gebeurt er allemaal? Wat leeft er? Hoe kan de spirit en ‘vibe’ van de campus gevat worden en een vertaling krijgen in bijzondere woordconstructies?
Stadsgedicht
Een van de twee gedichten waarmee Daan de jury in 2017 wist te overtuigen.
mag ik u kan ik u zomaar vragen
wat u dan zou antwoorden
mocht ik u zomaar
zou ik u zowaar
in het hier en nu wij samen
gewoon nu en dan
af en toe zijn wij meer dan
de som van een en een
zijn wij samen wij
een drieletterwoord dat ons dragen zal
u mag
u kan en doet u vooral gerust
wat u zo wonderbaarlijk doet
vol wonder
mag u mij steeds
zo versteld doen staan
ik smeek het u
Stadsgedicht
Een van de twee gedichten waar Daan de jury in 2017 mee wist te overtuigen.
dit zijn de straten
waar ik jaren sleet aan levens leiden
steeds en zonder eind
telkens weer opnieuw was ik
wie dan ook eender wie
ben ik hier
al ben ik hier niet
steeds keer ik terug
naar de straten
aan de oevers van het groen
keer ik keer op keer
als getij
ebben deze straten mijn vloed
breken hun huizen golf
waar mijn rusteloze hart het begeert
men wart hier spraak